KIRIKTAN SANATA: DEFT RECYCLE

Merhaba değerli okuyucular. Ben Ömer Batuhan Tanış. 22 yaşındayım, 11 yıldır kaykay kayıyorum. Kayseri’de doğup büyüdüm. 

Şu anda Erciyes Üniversitesi’nde Rus Dili ve Edebiyatı okuyorum, son sınıf öğrencisiyim. Aynı zamanda da Anadolu Üniversitesi’nde Dış Ticaret Ön Lisans Programı’ndan mezunum.

Hayatımın büyük çoğunluğu kaykay sporunun peşinde o sokaktan bu sokağa, bir şehirden diğerine koşturmayla geçti. Kaykay sayesinde güzel tecrübeler ve başarılar edindim. Çok sayıda insan tanıdım.

2021 yılının Şubat ayında kurduğum “Deft Recycle” ismindeki küçük işletmemi de kaykay sayesinde kurmuş oldum. Kaykayın, sevdiğiniz işin sizi ne tür maceralara sürükleyeceği belli olmuyor. Bazen sizi bir marangoza, bazen de bir dergi editörüne dönüştürebilir. Kaykay tahtalarını geri dönüştürüp zaman zaman başka ağaçlarla da birleştirerek ahşaptan üretilebilecek bir çok şeyi üretiyorum. Başlangıçta evimin odasında ve balkonumda yüzük, küpe, kolye gibi küçük boyutlardaki ürünler üretiyordum. Eskiden kapattığımız atölyemizden kalan ekipmanlarımla ve yeni aldığım minik bir gravür setiyle bu işe başladım. İlk tezgahım 30x30 bir sehpaydı.

Ufak miktarlarda satış yapabildim ve kısa sürede markamı en azından kaykaycı kitlesine tanıtabilmeyi başardım.

Zaman ilerledikçe bu işi biraz daha ciddiye almaya başladım. Düşündüğümden daha farklı tipte ürünler üretebileceğimi hissediyordum ve bu durum sürekli aklımı kemiriyordu. İşimi hep daha da ileri götürme ihtiyacı duydum ve bunu yapamadığım, potansiyelimi gerçekleştiremediğim her an bana eziyet olmaya başladı. 2022 yılının Eylül ayında bir oda büyüklüğünde minik bir atölye kiraladım (bayağı spontane bir gelişmeydi). Sıra bu minik atölyenin içini doldurmaya gelmişti ki, ortada sermaye diye bir şey de yoktu. Hem kaykay antrenörlüğü gibi farklı işlerden hem de satışını yaptığım ürünlerden elde ettiğim kazanç ile atölyemi yavaş yavaş büyüttüm. Torna makinesi, tezgah testere, ufak el aletleri derken bu liste uzadıkça uzadı.

Aldığım her yeni makine yeni bir ürün üretebilme kabiliyeti demekti, ilk fırsatta güzel bir kase yaptım. Enstrüman, snowboard, kaykay, kıyafet ve benzer eşyaları asmak için farklı türlerde askılıklar yaptım. Yaptığım ürünlere sürekli seviye atlatmaya çalıştım ve durmadan araştırma yaparak bir yandan da ürünlerimi insanlar için sağlıklı hâle getirmeyi de çalıştım. Doğrama tahtası, şef bıçağı gibi mutfak ürünleri de yaptım. Mutfak ürünlerini yapmayı çok seviyorum.

Günümüz ekonomisinde özellikle de genç yaşta iş kurmaya çalışmak, kurduğun işi büyütmeye çalışmak çok kolay bir iş değil ve fedakârlık isteyen bir iş. Bu süreçte atölye harcamalarımı birçok kez ön planda turmayı tercih ettim.

Küçük bir çocuğu büyütmeye çalışmaya benziyor desem yanlış bir şey söylemiş olmam sanırım. Diğer zor yanı ise bu işletmeyi yalnız yönetmek. Ürün geliştirme, tasarım, üretim, paketleme, kargolama, sosyal medya işleri, markayı büyütmeye çalışmak, kampanyalar düzenlemek, insanlarla iletişimde kalmak, fotoğraflar çekmek, gelir-gider takibi yapmak ve daha birsürü şey tek bir kişi tarafından yapılıyor ve bu bazen çok yorucu bir hâl alabiliyor. Özellikle de eğitim hayatımın yoğunlaştığı dönemlerde.

Geçen onca zamandan sonra ulaştığım noktaya baktığımda görüyorum ki Deft Recycle insanların zihninde bir yer edinmiş durumda. Bazen insanlar kendilerine Deft’i anımsatan şeyler görüyor ve bana da gösteriyorlar, insanların zihninde yer kazandığımı bilmek gerçekten muazzam.

Bulunduğum noktadan bir adım sonrası için yapmak istediğim küçük boyutlu ürünlerden ziyade orta sehpa, kahve sehpası, yemek masası gibi daha büyük boyutlu farklı türde mobilyalar. Elimde hem kendime ait hem de başka üreticilere ait tasarımlar mevcut, bu tasarımları gerçeğe dönüştürmeyi çok istiyorum. Bunu yapmak için atölyemde birtakım eksikliklerim var ve en kısa sürede tamamlamaya çalışacağım. Daha uzun vadeli planlarımdan ve hayallerimden bahsedecek olursam, Deft Recycle markamı hayatımın tamamında meslek olarak devam ettirebilmek için şansımı sonuna kadar zorlamayı planlıyorum. Üniversite ve öğrencilik hayatımı sonlandırdıktan sonra marangoz ustalık belgemi alacağım ve KOSGEB’e başvuruda bulunup daha büyük bir sermaye oluşturmaya çalışacağım. Marangozluk dışında sahip olduğum farklı becerilerin bana bu konuda yardım edeceğini düşünüyorum. Muhasebe, mali işler, işletme ve ticaret konusunda öğrenmem gereken tonlarca şey olsa da zihnimi öğrenmeye ve yeniliğe açık tutmaya çalışıyorum. 

En büyük hayallerim minibüs alıp karavan yapmak ve ahşap ev yapmak. Kendi evimin ya da karavanımın mobilyalarını mümkün olduğunca tamamen kendim üreteceğim. Karavan yapımıyla ilgili de sık sık araştırma yapıp notlarımı alıyorum, elektrik kısmıyla ve otomobillerle ilgili bilmediğim çok şey var fakat bu zamanla bu bilgileri de edineceğim. Belki ilerde şuan yaptığım işi meslek haline getirirken karavan iç dizaynı seçeneği de göz önünde bulundurabilirim. Kaykay tahtasını bolca kullandığım mobilyalar üretmek ve ileride sahip olacağım karavanı da bu mobilyalarla dizayn etmek en büyük hayallerimden, düşündükçe heyecanlandıran türden.

Değerli okuyuculara yazımı okuduğu için teşekkürlerimi sunuyorum. Kendileri beni Instagram ve Youtube üzerinden takip ederek hayallerimi bir bir gerçekleştirirken bana eşlik edebilirler. Onların da hayallerini ve üretim fikirlerini gerçekleştirmekten büyük mutluluk duyarım. Sağlıcakla kalın, üretken kalın!